Ο Φώτης Ιωαννίδης σε συνέντευξη του αναγνώρισε τον Βαν Ντάικ σαν καλύτερο αντίπαλο που έχει αντιμετωπίσει ποτέ.
Διαβάστε κάποιες από τις δηλώσεις του:
Για τον πιο άμεσο στόχο του αλλά και τους πιο μακρινούς:
“Προφανώς, το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό. Ξέρεις, όταν ήμουν 17, είχα ένα σημειωματάριο όπου έγραφα, με χρονικό πλαίσιο μάλιστα, ποια πράγματα θέλω να πετύχω. Ένας από αυτούς τους στόχους ήταν το να μπορέσω να βρίσκομαι στην προσπάθεια της Εθνικής για το Euro 2024. Ήμουν μέσα σε αυτήν. Ένας άλλος ήταν, μετά το πέρας της τριετίας μου στον Παναθηναϊκό –με την ομάδα να μην είναι στην ίδια κατάσταση που είναι τώρα–, να έχω πάρει ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα. Αν πάρουμε το νταμπλ φέτος, θα έχω τικάρει κι αυτά τα κουτάκια. Μακάρι να το ολοκληρώσουμε.
Από εκεί και πέρα, όταν ξεκινάς μια καριέρα, αυτό που επιθυμείς είναι να μεγιστοποιήσεις το επίπεδο του ταλέντου σου. Είναι το σημείο που θα συνεχίσω, γιατί για αυτό δουλεύω καθημερινά άλλωστε. Να γίνω η καλύτερη εκδοχή του ποδοσφαιρικού εαυτού μου. Κάτι που θα μου δώσει τη δυνατότητα να ακολουθήσω μια πορεία για την οποία θα είμαι ευχαριστημένος και υπερήφανος.”
Για τους αμυντικούς που τον δυσκόλεψαν περισσότερο και αγαπημένο συμπαίκτη:
“Θα πω τον Virgil van Dijk. Στα ματς με την Εθνική Ολλανδίας κατάλαβα πραγματικά το επίπεδό του και γιατί είναι, πιθανότατα, ο καλύτερος αμυντικός του πλανήτη. Και σ’ το λέω αυτό έχοντας κάνει καλό παιχνίδι απέναντί του. Φαίνεται η κλάση. Βέβαια, για να σου πω την αλήθεια, αυτή η μονομαχία βοήθησε και τη δική μου αυτοπεποίθηση, κατάλαβα πως μπορώ να σταθώ σε αυτό το επίπεδο. Από το δικό μας πρωτάθλημα ξεχωρίζω τον Harold Moukoudi της ΑΕΚ. Έχει πολλά στοιχεία του σύγχρονου ποδοσφαιριστή και έχει κερδίσει τον σεβασμό μου.
Με αναγκάζεις να σου πω μόνο έναν αγαπημένο συμπαίκτη και με φέρνεις σε δύσκολη θέση (γέλια). Ανοίγεις μια μεγάλη κουβέντα τώρα και φοβάμαι μην αδικήσω κάποιους. Αν έπρεπε να επιλέξω έναν και μόνο έναν, θα σου πω τον Bernard, που δυστυχώς δεν θα έχουμε για καιρό ακόμη στα γήπεδά μας. Είναι μάγος. Πέρα από τον τρόπο που χειρίζεται την μπάλα, με εντυπωσιάζει ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει γύρω του στο γήπεδο σε μεγάλη ακτίνα, πώς τσεκάρει τους χώρους σε ασταμάτητο ρυθμό. Ώρες-ώρες το κεφάλι του δουλεύει όπως αυτό του Messi, δίχως υπερβολή. Πριν πάρει την μπάλα ξέρει τι θα κάνει, έχει διαύγεια και εκπληκτική ακρίβεια στις πάσες του. Και θεωρώ πως αυτό είναι μια ικανότητα που, όσο περισσότερο εξελίσσεις, τόσο καλύτερος παίκτης γίνεσαι.“
