Ο Ολυμπιακός στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο έκανε πράξη αυτό που δεν του επέτρεψαν οι συνεχείς αλλαγές προπονητών το καλοκαίρι, να ξεκαθαρίσει κάπως το τεράστιο ρόστερ του καταλήγοντας σε συγκεκριμένες επιλογές
Το άρθρο αυτό υπολογίζαμε να γραφεί πριν την αποχώρηση Μαρσέλο, τώρα όμως που και ο Βραζιλιάνος έφυγε, “έδεσε το γλυκό”. Η αποχώρηση του 5 φορές πρωταθλητή Ευρώπης αποτελεί παραδοχή ήττας για τον Ολυμπιακό.
Μιας ήττας που κόστισε και ακόμη κοστίζει, όμως όσο πιο γρήγορα την αποδεχτούν τόσο πιο γρήγορα θα βελτιωθεί η κατάσταση.
Την μεταγραφική περίοδο που μας πέρασε ο Ολυμπιακός έδιωξε ως ελεύθερο όποιον δεν χρειαζόταν και έδωσε δανεικούς παίκτες με προοπτική έξελιξης ή που βρίσκονταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας.
Αρκεί να κοιτάξουμε τα ακραία του μπακ. Σε μία μεταγραφική περίοδο ο Ολυμπιακός έδιωξε 7, με τους έξι να αποχωρούν οριστικά! Πραγματικά τρελός αριθμός. Πίπα, Λαλά, Γιάννης Μασούρας, Κούτρης, Μαρσέλο, Βρσάλκο. Μόνο ο Λάιντνερ δόθηκε δανεικός.
Από εκεί και πέρα μετράμε Βατσλίκ, Αγκιμπού και Αμπού Καμαρά, Μπουχαλάκη, Κουντέ και διακοπή των δύο δανεισμών Μπόουλερ – Ούι Τζο.
Ο Ολυμπιακός βαδίζει στον σωστό δρόμο. Ο Ανιγκό έκανε κάκιστη δουλεία το καλοκαίρι και τώρα “τρέχουν” να μαζέψουν τα αμάζευτα. Δείχνουν όμως πως ξέρουν τον δρόμο. Κι αυτό μαρτυρά η εικόνα του Ολυμπιακού που με στοχευμένες προσθήκες (όπως Ρόντινει, Κάνος) οδεύει προς την εύρεση αγωνιστικής σταθερότητας ( λέξη άγνωστη για τους ερυθρόλευκους φέτος).
[…] […]